wyjade.pl

Kościół parafialny w Dobrkowie jest murowano-drewnianą świątynią o renesansowym, zbudowanym z kamienia i cegły, zamkniętym ścianą prostą prezbiterium i drewnianej nawie konstrukcji zrębowej z dwiema bocznymi kaplicami i wieżą konstrukcji słupowej, mieszczącą w przyziemiu kruchtę. Do prezbiterium przylega zakrystia, nad którą znajduje się dawna loża kolatorska. Wieża nakryta jest ostrosłupowym hełmem nawiązującym do kształtu dachu wieży kościoła parafialnego w pobliskim Pilźnie. Prezbiterium i nawę nakrywa wspólny dwuspadowy dach o jednej kalenicy, kaplice dachy namiotowe a zakrystię pulpitowy.

Prezbiterium nakryte jest stropem płaskim, nawa stropem płaskim z zaskrzynieniami a kruchta pod wieżą stropem kasetonowym. W zakrystii i dawnej loży kolatorskiej znajdują się sklepienia krzyżowe. Wnętrze nawy pokryte jest secesyjną polichromią ornamentalną i... wyświetl cały opis

Kościół parafialny w Dobrkowie jest murowano-drewnianą świątynią o renesansowym, zbudowanym z kamienia i cegły, zamkniętym ścianą prostą prezbiterium i drewnianej nawie konstrukcji zrębowej z dwiema bocznymi kaplicami i wieżą konstrukcji słupowej, mieszczącą w przyziemiu kruchtę. Do prezbiterium przylega zakrystia, nad którą znajduje się dawna loża kolatorska. Wieża nakryta jest ostrosłupowym hełmem nawiązującym do kształtu dachu wieży kościoła parafialnego w pobliskim Pilźnie. Prezbiterium i nawę nakrywa wspólny dwuspadowy dach o jednej kalenicy, kaplice dachy namiotowe a zakrystię pulpitowy.

Prezbiterium nakryte jest stropem płaskim, nawa stropem płaskim z zaskrzynieniami a kruchta pod wieżą stropem kasetonowym. W zakrystii i dawnej loży kolatorskiej znajdują się sklepienia krzyżowe. Wnętrze nawy pokryte jest secesyjną polichromią ornamentalną i figuralną pochodzącą z przełomu XIX i XX wieku. Polichromię ornamentalną w prezbiterium malował w 1926 roku Adolf Haj, który dokonał również renowacji malowideł w nawie, zaś polichromię na stropie pod wieżą, z motywami maryjnymi, w 1958 roku Stanisław Westwalewicz. W polu głównym rokokowego ołtarza głównego z 2. połowy XVIII wieku znajduje się obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny autorstwa Walerego Eljasza-Radzikowskiego. Ponadto w kościele znajdują się dwa późnobarokowe ołtarze w kaplicach bocznych z XVIII wieku (w ołtarzu w kaplicy północnej umieszczona jest również późnobarokowa grupa Ukrzyżowania) i dwa neobarokowe ołtarze boczne przy tęczy, późnobarokowa ambona i klasycystyczna chrzcielnica. W łuk tęczowy wprawiony jest barokowy krucyfiks.

Kościół, wraz z przykościelnym cmentarzem, został 27 listopada 1979 roku wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-196.

Komentarze